Poprawna wymowa zwiększa Twoje szanse w nauce. Przekonaj się!

GODZINY PRACY SZKOLNEGO LOGOPEDY

PONIEDZIAŁEK             13.30-15.30

WTOREK                       14.30-16.30

ŚRODA                         14.30-16.30

Jak przebiega terapia logopedyczna?

Należy sobie zdawać sprawę, iż zlikwidowanie wady wymowy nie następuje podczas jednego spotkania z logopedą. Najczęściej terapia trwa kilka lub kilkanaście miesięcy, a może trwać nawet kilka lat (jeśli u dziecka występuje wiele wad wymowy). Bardzo dobrze byłoby, gdyby zajęcia odbywały się jeden raz w tygodniu. Konieczna jest dobra współpraca logopedy z rodzicami. O skuteczności terapii logopedycznej decyduje systematyczność uczęszczania na zajęcia, kontynuacja pracy w domu tzn. ćwiczenie tego, co polecił logopeda. Praca w domu polega najczęściej na ćwiczeniu narządów artykulacyjnych, zwłaszcza języka i warg oraz na utrwalaniu wymowy poszczególnych głosek w sylabach, wyrazach i zdaniach.

SKUTKI ZANIEDBANIA WAD WYMOWY

1.     Wadliwe realizacje fonemów powodują zniekształcenia postaci fonetycznej wyrazów, a nieprawidłowa ich percepcja – trudności w odbiorze mowy.

2.     Niewłaściwy stosunek do swojej wady wymowy powoduje powstawanie kompleksów, budzi poczucie niższości, wreszcie lęk przed mówieniem, czyli logofobię, która może być podłożem zaburzeń nerwicowych.

3.     Wada wymowy znacząco wpływa na trudności w nauce czytania  i pisania. Bardzo często uniemożliwia   odniesienie sukcesu szkolnego.

4.     Zazwyczaj dziecko wadliwie mówiące cierpi z powodu swojej wady i stara się ją ukryć. Woli nie odpowiadać na pytania nauczyciela, być uważane za nieprzygotowane, czy mało zdolne, niż  narazić się na ujawnienie swojej wady.

5.     Z powodu wady wymowy dziecko może być narażone na złośliwe przezwiska, docinki lub drwiny, może doznać niejednej przykrości od kolegów.

6.     Wada wymowy ma ujemny wpływ na kształtowanie się osobowości. Sprzyja powstawaniu takich cech jak skrytość, nieśmiałość, małomówność, wstyd, niepokój, poczucie niepełnowarościowości, niewiara we własne siły oraz niska samoocena.

7.     Wada wymowy może w przyszłości uniemożliwić wykonywanie ulubionego zawodu. Do logopedów zgłaszają się dorosłe już osoby którym szkoły lotnicze, aktorskie lub pedagogiczne usunięcie wady wymowy postawiły jako warunek przyjęcia do szkoły.

8.     Wady wymowy osłabiają wydolność umysłową, a poważniejsze hamują rozwój umysłowy dziecka, ponieważ utrudniają przebieg normalnych procesów myślowych oraz kontakt z otoczeniem.

9.      Wada wymowy powoduje niepowodzenia szkolne, wpływa także ujemnie na stosunek do nauki, szkoły i kolegów.

 NAJCZĘSTSZE PRZYCZYNY WAD WYMOWY

1. Zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego:

- nieprawidłowa budowa języka (język zbyt długi, zbyt krótki, zbyt gruby, krótkie wędzidełko podjęzykowe),

- nieprawidłowa budowa podniebienia (podniebienie gotyckie, rozszczepy podniebienia),

-  wady zgryzu (zgryz otwarty, zgryz krzyżowy, przodozgryz, tyłozgryz, nadzgryz, zgryz głęboki),

-  anomalIe zębowe (diastema, protruzja, retruzja, anomalie przejściowe np. w czasie wymiany uzębienie),

-  rozrost trzeciego migdałka,

- polipy,

- skrzywienia przegrody nosowej,

- przerost śluzówki nosa.

2. Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów artykulacyjnych:

- brak pionizacji języka, tzw. infantylne połykanie (prowadzące do wsuwania języka między zęby),

- niska sprawność języka, warg, żuchwy,

- zakłócona praca mięśni napinających i przywodzących wiązadła głosowe,

- trudności koordynacji pracy wiązadeł głosowych z pracą nasady,

- nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego.

3. Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu:

- niedosłuch,

- wybiórcze upośledzenie słuchu,

- zaburzenia słuchu fonematycznego.

4. Nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego:

- zaburzenia analizy i syntezy słuchowej,

- zaburzenia słuchu mownego,

- zaburzenia kinestezji artykulacyjnej.

5. Czynniki psychiczne:

- brak zainteresowania mową innych,

- odczuwanie własnej artykulacji jako czynności męczącej i sprawiającej trudność.

6. Czynniki społeczne, niesprzyjające warunki uczenia się:

- nieprawidłowe wzorce fonetyczne,

- nieprawidłowa atmosfera,

- styl wychowania i postawy rodziców,

- brak stymulacji rozwoju mowy.

7. Opóźniony rozwój psychomotoryczny i emocjonalny.

Jakie są najczęściej spotykane wady wymowy?

Do najczęściej występujących wad wymowy należą: sygmatyzm, czyli tzw. seplenienie, które polega na wadliwej realizacji głosek szumiących [sz, ż, cz, dż], syczących [s, z, c, dz] i ciszących [s, ź, ć, dź] oraz rotacyzm, czyli tzw. reranie, które charakteryzuje się niewłaściwym wymawianiem głoski [r]. Wśród dzieci i młodzieży spotykamy również niepłynność mówienia - jąkanie.  Zdecydowanie rzadziej występują: mowa bezdźwięczna, czyli nieprawidłowa wymowa głosek dźwięcznych oraz niepoprawna wymowa głosek: [k], [g], [l].